নমস্কাৰ, মোৰ নাম শ্ৰুতি । গুৱাহাটীৰ বাসিন্দা, বয়স এতিয়া ২৭ বছৰ । একেবাৰে বগাবৰণীয়া নহ’লেও মাগু বৰণীয়াই হ’ম । সৰুৰ পৰাই খেলৰ লগতে পিচলে নিয়মীয়া ভাবে জিম যোৱা স্বভাৱ এটি থকাবাবে শৰীৰ আকৰ্ষণীয় । মোৰ বাকীবোৰ কথা লাহে লাহে বুজিব, এতিয়া বিশেষকৈ এয়াই মনত ৰাখিবলগীয়া কথা যে, শাৰীৰিক সম্পৰ্কৰ প্ৰতি মোৰ এটি দূৰ্বলতা আছে ।
এতিয়া আহো এইটো কাহিনীলৈ । মোৰ এজনী মাহীৰ বিয়া হৈছিল দিল্লীত, মহাজন পাঞ্জাবী । মাহীৰ এতিয়া বয়স ৫০ৰ অলপ তলত , কিন্তু তেও শৰীৰ বঢ়িয়াকৈ সজাই ৰাখিছে, ৩৪ ৰ বুকু আৰু ৩৮ৰ তপিনা, ৰাস্তাৰে খোজ কাঢ়িলে এতিয়াও ল’ৰাই ঘূৰি চায় । তেওৰ নিজৰ এজনি ছোৱালী, তাই ও বাংগালোৰত ইঞ্জিনীৰিয়াৰিং কৰি আছে । মোৰ মাহীৰ লগত বহূত ভাল, মই তেওক প্ৰায় আটাইবোৰ কথাই কও । প্ৰথমবাৰ যেতিয়া যৌনসূখ লৈছিলো, তেতিয়াও তেওক কৈছিলো, তাৰ পিছত কেতিয়া বয়ফ্ৰেণ্ড সলনি হ’ল, কোনতোএ অকল কিছ কৰিলে, কোনতোএ তিপিলে আৰু কোনতোএ পূৰা নাঙথ কৰি চোদনৰ মজা দিলে, আটাইবোৰ তেও জানে । তেও ও মোক তেওৰ কলেজীয়া জীৱনৰ কাহিনী কয় । গতিকে সুবিধা পালেই মই তেওৰ তালে যাও ।
দুবছৰ আগতেও গৈছিলো তেওৰ তাত থাকিবলে হোলীৰ আগদিনা । গৈ দেখিলো, মহাৰ এজন ভতিজা আহিছে, নাম বিবেক । বিবেকক আগতেও লগ পাইছো, পাঞ্জাবী ল’ৰা, ৬ ফীট মিনিমাম ওখ হ’ব, দেখিলেই গম পোৱা যায়যে, গোটেই শৰীৰ সূন্দৰকৈ গঢ়া । তাৰ প্ৰতি মোৰ আগৰ পৰাই এটি ক্ৰাছ আছিল, গতিকে তাক দেখি মন জপিয়ালে আৰু তাৰ প্ৰমাণ যোনী টিটি যোৱাতেই অনূমান হ’ল । যিয়েই হওক, মনতেই ভাবিলো যে এইবাৰ পাঞ্জাবী তড়কা খাবই লাগিব । তাকেই ভাবি গা ধুবলৈ গ’লো । বাথৰূম সোমায়েই প্ৰথমে যোনী চাফ কৰিলো সম্পূৰ্ণ ভাবে, তাৰ পিছত ভালকৈ গা ধূই ওলালো । মহা ইতিমধ্যে নাইট শ্বিফতলৈ গ’ল, গতিকে অকল মই , মাহী আৰু বিবেক । সিহত টিভি চাই আছিল বাবে মইও গৈ বহিলো । মোৰ পিন্ধনত এটি ধিলা টি-শ্বাৰ্ট আৰু এটি চুটি হাফ পেণ্ট, ব্ৰা পিন্ধা নাছিলো, মানে বিবেকক অলপ এক্সাইত কৰিব আছিল। মাহীয়ে মোৰ বাবে খোৱা বস্তু বনাব যাওতে মইও সুবিধা বুজি অলপ সম্মূখৰ পিনে হাওলি দিলো, বিনা ব্ৰা আৰু ধিলা টি-শ্বাৰ্টৰ বাবে পিয়া দুটি টি-শ্বাৰ্টৰ ওপৰেৰে দেখিব পৰা হ’ল । বিবেকেও বিনা সংকোচে সম্পূৰ্ণ দৰ্শন কৰিলে, তাৰ হাফপেণ্টত লাহে লাহে তম্বু বনি গ’ল । তাৰ পিছত মাহী আহি খানা দিয়াত আমি খাই আটায়ে শুব গ’লো নিজৰ নিজৰ কোঠাত ।
ৰাতি একমান বজাত মোঅ টোপনি ভাগিল হঠাৎ, মই অনুভব কৰিলো যেন ৰাতি কোনোবাই কথা পাতি আছে, অলপ ভালকৈ মন দিয়াত গম পালো যে শব্দ মোৰ ওচৰৰ ৰূমৰ মানে মাহীৰ ৰূমৰ পৰাই আহিছে । মাহীয়ে এই ৰাতি কাৰ লগত কথা পাতিছে ? মহা আহিল নেকি? এবাৰ মাত দিম ভাবিলো যদিও এনে লাগিল যেন মাতটি মহাৰ নহয় । মই তাৰ পিছত বিনা শব্দই মাহীৰ দূৱাৰৰ সম্মূখত গৈ দেখিলো দূৱাৰ সম্পূৰ্ণ বন্ধ নহয়, ভিতৰত চাব পৰাকৈ ফাক আছে। মইও বিনা শব্দই ভিতৰত চাই দেখিলো যেন বিচনাত মাহী বহি আছে, পিন্ধনত ব্লাউজ আৰু পেটিকোট, শাৰী নাই। আৰু মাহীৰ সম্মূখত বিবেক। এক চেকেন্দৰ বাবে মই চক খাই উথিলো, মানে মাহীয়ে বিবেকৰ লগত এয়া কৰি আছে ? তাৰপিছত বিবেক লাহে লাহে গৈ মামীক চূমা খাব ধৰিলে, মামীয়েও সম্পূৰ্ণ সহযোগ দিলে । কিছৰ মাজতেই বিবেকৰ হাত গৈ মাহীৰ পিয়া টিপিব ধৰিলে। মই জানো যে মাহীয়ে ঘৰত কেতিয়াও ব্ৰা নিপিন্ধে, সেয়া যেন বিবেকেও জানিছিল, সেয়ে ব্লাউজ উপৰেৰেই মাহীৰ সোঁপিনৰ পিয়াৰ নিপলটো মোহাৰী দিলে। কিছৰ মাজতেই মাহীৰ “আহহহ” ওলাই গ’ল। বিবেকে যেন মাহীৰ ওঠ খাই পেলাব, লগতে তাৰ পিয়াৰ ওপৰত জোৰ ও বাঢ়ি গ’ল। মাহীয়ে কিছৰ পৰা মুখ আতৰাই ইছাত-সিছাত কৰিব ধৰিলে আৰু মূখৰ পৰা ওলোৱা “আহহহ।।।উফফ।।।” ৰ শব্দও বাঢ়ি গ’ল। বিবেকে এতিয়া দুয়োখন হাতেৰে বাউজৰ হুকৰ ওপৰত ধৰি টানি দিলে আৰু ব্লাউজৰ হুক চিঙি পিয়া ওলাই পৰিল । ৩৪ চাইজৰ দুটি নোটোপাল পিয়া আৰু তাৰ ওপৰত দুটি ক’লা নিপল। তাৰ ওপৰত বিবেক যেন বাঘ পৰাদি পৰিল। সি যিমান পাৰে সিমান মূখত ল’লে আৰু চুহিব ধৰিলে । এই দৃশ্য দেখি মোৰ এখ্ন হাতও টি-শ্বাৰ্টৰ ভিতৰেৰে মোৰ এটি পিয়া টিপি ধৰিলে আৰু মই নিজেই মোহাৰিব ধৰিলো, মোৰ চকু মূদ খাই গ’ল ।
“আহ,,,,,”মাহীৰ এটি মিঠা চিঞৰত মই চকু মেলিলো । “লাহে খোৱ বিবেক, এয়া তোমাৰেই, আহ।।। নাকুৰিবানা।।।” মাহীয়ে কৈ আছিল, মই দেখিলো বিবেকে মাহীৰ নিপল এটি মূখৰ মাজত লৈ টানি দিছে বাহিৰলে, তাৰ পিছত মূখৰ ভিতৰত সোমাই দাতেৰে কামুৰি আছে। মাহীয়ে টানি বিবেকৰ টি-শ্বাৰ্টটি খুলি দিলে, তাৰ এবছ ওলাই পৰিল, মোৰ মন গৈছিল এতিয়াই নাঙঠ হৈ তাৰ আগত ওলাই তাৰ বাৰী সোমাই লও ভিতৰত, কিন্তু আগত আৰু কি কি হয়, চোৱা যাওক ভাবি, হাত এখন হাফ পেণ্টত ভৰাই চাই থাকিলো। বিবেকেও ইতিমধ্যে মাহীক প্ৰায় উলঙ্গ কৰিলেই, মাহী এতিয়া অকল এটি পেণ্টিত আছিল, সি তাকো টানি আনি মাহীক নাঙঠ কৰি ল’লে আৰু নিজৰ ও হাফ পেণ্ট টানি খুলি ল’লে। প্ৰথমবাৰৰ বাবে মোৰ তাৰ বাৰী ডালৰ দৰ্শন হ’ল। ক’লা, দীঘলে ৬ আৰু হাফ ইঞ্ছি (মোক পিছত সি ক’ৱা) আৰু ভালেখিনি মোতা । আটাইতকে ভাল লাগিল যে তাত সি বাল ৰখা নাছিল, একেবাৰে চাফ।
এতিয়া সি মাহীৰ ভৰি মেলি ধৰিলে আৰু বাৰীডাল একেবাৰতে সোমাই দিলে, মাহী চিঞৰিব ওলাইছিল যদিও সি মূখত ধৰি শব্দ ওলাব নিদিলে আৰু এইপিনে আকো বাৰী উলিয়াই সোমাই দিলে। তাৰ পিছত তাৰ স্পীদ বাঢ়ি গ’ল, এতিয়া মাহীৰ মূখৰ পৰাও শব্দ ওলাব ধৰিলে, “ওহ বিবেক, ওহ মা,,, এমান ভাল লাগিছে, ,,,” বিবেকে প্ৰায় আধা ঘণ্টা মাহীক চুদিলে, কিন্তু এটাই পজিছনত আৰু শেষত মাহীৰ পিয়াতেই মাল পানী উলিয়ালে । মাহী বহূত সন্তুষ্ট লাগিল যদিও, বিবেক যেন সন্তুষ্ট নাছিল, চাগে তাক মাহীতকৈ কম বয়সীয়া ছোৱালী লাগে, যেনে ,,,,,,
কথাটি ভাবিয়ে মন ভাল লাগিল, কিন্তু মই দৌৰা-দৌৰিকৈ ৰূমলৈ আহি বিচনাত পাৰিলো আৰু শুব চেস্তা দিলো, কাৰণ কালি পূৱাই উঠি হোলী খেলিব লাগিব, নাজানো তাত ফাকু থাকিব নে বগা পানী।
ৰাতিপুৱা শুই উঠিয়েই মই মাহীৰ ৰুমৰ পিনে গ’লো, তেও অকলেই শুই আছিল, বিবেকও নিজৰ ৰুমতেই শুই থকা দেখিলো । সি চাগে বক্সাৰৰ ভিতৰত একো পিন্ধা নাছিল, সেয়ে তাৰ বাৰীৰ ভাজ দেখি পোৱা গৈছিল ভালকৈ । মই ও ভালকৈ গা ধুই ল’লো আৰু শৰীৰৰ আটাইবোৰ অলাগতীয়াল নোম গুচালো (বুচৰ বাল আগদিনাই গুচাইছিলো) । তাৰপিছত ৰুমত আহি পূৰা নাঙঠ হৈ গাত ভালকৈ লোচন লগালো, দুৱাৰ পিছে বন্ধ নকৰিলো ভালকৈ, চাগে বিবেক উঠি আহি জুমি চায়েই । তাৰ পিছত এটি ক’লা ব্ৰা আৰু ক’লা পেণ্টি পিন্ধিলো, তাৰ ওপৰত এটি বহুত চুটি ফ্ৰক পিন্ধিলো । ফ্ৰকটি এমান চুটি আছিল যে, যদি মই বহুত হাউলি দিও, মোৰ পেণ্টিটো দেখি পোৱা যাব । আশা আছিল যে বিবেকে চাগে জুমি চায়েই আছে, কিন্তু উঠি আহি দেখিলো যে, সি আৰামচে শুয়েই আছে ।
মই আমাৰ বাবে চাহ বনাই আনিলো আৰু মাহীৰ বাবে পাকঘৰতেই থৈ দিলো, তেও উঠাই নাছিল। মই গৈ বিবেকক জগাই গুড্মৰনিং দিলো, সিও প্ৰথমে ভালকৈ এ উঠিলে যদিও, যেতিয়া মোৰ পোছাক দেখিলে তেতিয়া তাৰ চকু মোৰ বগা ফেৰাতেই ৰ’ল , মইও সুবিধা বুজি ৰুম ঠিক কৰাৰ নামত হাউলি তাক পেণ্টিৰ উপৰেৰে তিকাৰ দৰ্শন কৰালো, বক্সাৰৰ ভিতৰত বনি যোৱা তাৰ তম্বুটোৱে তাৰ অবস্থা ভালকৈ বুজালে । সি কিন্তু এবাৰো চেস্তা নকৰিলে তাক ধাকিব, বক্সাৰৰ ওপৰেৰে বাৰীদাল খজুৱাই সি মোক বেছি পাগল হে কৰিলে । তাৰ চকু কিন্তু মোৰ ফেৰা আৰু মোৰ পিয়াতহে ।
মই “কি চাইছা ইমানকৈ?”
বিবেক “তুমি নাজানা?”
মই এটি চেক্সি হাহি মাৰি ক’লো, “নাজানিলেও তোমাৰ তম্বুৱে সকলো কৈছে, এতিয়া উঠা, মানুহ আহিবই, আজি হোলী।”
বিবেক “আজি তোমাকেই ৰ্ং দিম।”
মই হাহি মাৰি উঠি গ’লো । যাওতে আকৌ আগলৈ হাউলী তাক তপিনাৰ আকৌ আকাৰ দেখালো।
মাহী ইতিমধ্যে উঠি গা ধুবলৈ গৈছিল, পিছত আমি তিনিও একেলগে ব্ৰেকফাস্ত কৰিলো। তাৰপিছত আৰম্ভ হ’ল হোলী, মহাই মাহীক ফোন কৰি ক’লে যে, তেও আহোতে দেৰি হ’ব । মাহীৰ চিনাকী বহুত মানুহ আহিল, তাৰ মাজত বহুত ল’ৰাই সুবিধা বুজি মোক ভালকৈ ৰং দিলে, মানে বুজিছেই আৰু। বিবেকে মোক দূৰৰ পৰাই মোক লক্ষ্য কৰি আছিল, তাৰপিছত সি লাহে লাহে মোৰ ওচৰত আহিল আৰু চাঞ্চ লৈ মোক ৰং দিয়া আৰম্ভ কৰিলে, প্ৰথমে গালত, তাৰপিছত ডিঙিত আৰু লাহে লাহে হাত তললৈ গ’ল। মই হাতখন ধৰি তাক চকুৰে ইংগিত দিলো যে বহুত মানুহ আছে। সি হাহি মোৰ কাণত ক’লে, “ঘৰৰ ভিতৰত ওপৰৰ মহলাত মোৰ বাবে ৰৈ থাকা।”
মইও সুবিধা বুজি মনে মনে ওপৰত গ’লো আৰু তাৰবাবে অপেক্ষা কৰিলো। অলপ পিছত বিবেকো আহিল, আমি ওপৰ মহলাৰ গেস্ত ৰুমত আছিলো। সি আহি প্ৰথমে দুৱাৰ বন্ধ কৰিলে, তাৰপিছত মোৰ ওপৰত বাঘ জপিওৱা দিলে।মোক দাঙি সি বিচনাত পেলাই দিলে। তাৰপিছত ফ্ৰকটোৰ ওপৰেৰে মোৰ পিয়া টিপিব ধৰিলে আৰু কিছ কৰিব ধৰিলে। মইও সমান জোশত তাক কিছ কৰিলো, আৰু লগে লগে টিপনৰ মজা লৈ থাকিলো।
“লাহে লাহে, দুখ পাইছো, আহহহহ।”
“ছৰি, ইমান মজাৰ পিয়াহ,”
“তেন্তে খাই চোৱা না, চুপি চোৱা।”
বিবেকে মোৰ ফ্ৰকটো খুলি দিলে,তাৰ পিছত সি অলপ সময় মোক চাই থাকিল। এজনী গাভৰু ছোৱালী সম্মুখত, অকল ক’লা ব্ৰা-পেণ্টিত। মই যে লাজত মৰি যোৱা যেন লাগিছিল, ভৰি দুখন লগ কৰি , হাতেৰে পিয়া ঢাকি যিমান পাৰো নিজক লুকাব চেস্তা দিলো। কিন্তু বিবেকে হাত দুখ্ন মেলি ভালকৈ চাই থাকিল।
“প্লিজ, এনেকৈ নাচাবা। লাজ লাগে”
বিবেকে হাহি মোৰ ওপৰত পৰি দিলে আৰু মোৰ ওঠত কিছ দিলে। মইও তাৰ ওঠ চুহি থাকিলো। সি লাহে লাহে সোঁহাতেৰে মোৰ বাওঁপিনৰ পিয়াটো টিপিব ধৰিলে ব্ৰাটোৰ ওপৰেৰে, মোৰ কিছৰ মাজতেই মোৰ মুখৰ পৰা “আহহহ, উফফফ” ওলাই গ’ল। সি কিছ কৰা এৰি মোৰ মূখলৈ চাই এটি হাহি মাৰি দিলে। তাৰপিছত মোৰ মুখ ত চুমা খাই খাই দিঙিলৈ গ’ল, তাৰ পিছত কান্ধত । তাৰ সোহাতে কিন্তু নিজৰ কাম কৰিয়েই থাকিল।
মোৰ কান্ধৰ পৰা ব্ৰাৰ ফিটা গুচাই কান্ধত চুমা খালে, তাৰ দুয়ো হাত পিছপিনে গৈ কেতিয়া মোৰ ব্ৰাৰ ফিটা হুক খুলি দিলে গমেই নাপালো । সি গোতেই ব্ৰাতো গুচাই পিয়া দুটাৰ ওপৰত বাঘে পৰা দি পৰিল, এনেকুৱা লাগিছিল যে, বহুত দিনৰ ভোকাতুৰ এজনে খাদ্য পালে, যেন টিপি, চুহি, কামুৰি চিঙি আনিব। অলপ দুখ পাইছিলো, কিন্তু তাতকৈ বহুত বেছি আৰাম লাগিছিল। নিপল দুটি চুহি চুহি ৰঙা কৰি দিছিল। এখ্ন হাত হঠাৎ গৈ পেণ্টিৰ ওপৰেৰে যোনিখন চুই দিলে, মই উত্তেজনাত জপিয়াই দিলো । বিবেকে কিন্তু মোক আকৌ ধৰি মোৰ ভৰি ওপৰলৈ উঠাই দিলে আৰু মোৰ পেণ্টি খুলি দিলে, মই তাৰ আগত সম্পূৰ্ণ নাঙঠ হৈ পৰিলো। সি তাৰপিছত নিজেই নিজৰ পেণ্ট খুলি বাৰী উলিয়াই ল’লে আৰু বাৰীডাল মোৰ যোনিত ঘহাই থাকিল। মই উত্তেজনাত ছতফতাই আছিলো আৰু হঠাতে সি একেবাৰত গোটেই বাৰীদাল মোৰ যোনিত সোমাই দিলে, মোৰ চকুৰে পানী ওলাই আহিল, সুখৰ চকুলো।
Post a Comment